İnsanlar hayatlarında istedikleri ve yapabilecekleri birçok şeyi yapamazlar üstüne de yapamak isteyenlere büyük bir hevesle engel olmaya çalışırlar. Çünkü onlara olağan yaşantılara uymayan şeyleri yapmamaları ve yapamayacakları öğretilmiştir. Öğretilmiş çaresizlik insanı önündeki kocaman bir duvardır ve insanlar bu duvarı aşılamaz zannederler. Oysaki o duvarın yüksekliği dizlerinizin hizasından daha alçaktır ve o duvarı geçmeye cesaret etmeyen hiç kimse bunun farkına varamaz.

Hayat sanılandan çok daha basittir. İstersin, planlarsın ve istediğin şeye doğru gidersin. Başarabilmen ya da başaramaman önemli değildir. Önemli olan o yola gidebilmendir.  Fakat sana öğretilen çaresizlik başlamana engel olur ve yapabilmeni imkansız kılar.

Bizzat kendin ve etrafındaki insanların birçoğu bilinçli ya da bilinçsiz bir şekilde sana engel olmaya çalışırlar. Oysa yapman gereken, o insanların düşüncelerindeki ve kendi içindeki öğretilmiş çaresizliği dinleyip sonrada dikkate almamaktan ibarettir.

Öğretilmiş çaresizlik sadece sizinle yapabilecekleriniz arasında dikilmez, yaşadığınız toplumu da o duvar içine hapseder. Her şeyi gerçekleştirebilecek potansiyele sahip ülkeniz hiçbir şeyin yapılamadığı bir diyara dönüşür.  Oysaki yapabilenler için bu çok basittir, başlarsın ve başarırsan yapmış olursun.

Çevrenizde sizi istediğinize doğru yola çıkmanızda yüreklendirecek kalitede insanlar da vardır. Böyle insanların varlığı bir lütuftur fakat çoğumuz onları fark edemeyiz bile. 

İster bir seyahat, ister bir fikir, ister bir amaç isterse de yeni bir hayat olsun, siz siz olun, hayatında bu yola çıkmaya cesaret edememiş insanlardan akıl almayın. O yola çıkamayanın öğretilmiş çaresizlik dolu görüşlerinin sizi zehirlemesine izin vermeyin. Kendiniz olun, o yola nasıl çıkabileceğinizi planlayın ve bunu uygulamaya cesaret edin. O duvarın arkasındaki özgürlüğünüzden vazgeçmeyin…

Emre Kanca